Nowy Sącz - uprzejmie donoszę

     Kto donosi na nas do ZUS i skarbówki? To tajne, bo urzędnicy chcą zapewnić anonimowość osobom, które pomagają im tropić dłużników lub korzystających z „lewych” zwolnień lekarskich. W Nowym Sączu obie te placówki nie ukrywają, że donosy są bardzo pomocne w urzędniczej pracy.

     Niedawno przeprowadzono sondaż, z którego wynika, że z reguły częściej niż miastowi donoszą mieszkańcy wsi. Z drugiej jednak strony do donosów przyznaje się coraz więcej osób z wykształceniem wyższym. Eksperci zjawisko to tłumaczą kryzysem i sytuacją na rynku pracy. Zwolniony, albo źle opłacony pracownik, ma przecież powody, żeby naskarżyć na znienawidzonego szefa. A jak jest w Nowym Sączu?

     Jeśli chodzi o Zakład Ubezpieczeń Społecznych to mieszkańcy znacznie częściej „uprzejmie donoszą” w temacie składek niż świadczeń. Urzędnicy wolą nazywać te donosy „kontrolą społeczną ubezpieczonego”.

     Kto skarży? Niemal wszyscy, jest pełen przekrój społeczny. Donoszą na siebie nawet członkowie jednej rodziny, czy też bliscy sąsiedzi albo koledzy zza biurka. Na przykład teściowa donosi na zięcia czy też żona na męża, że ten jest na „chorobowym”, ale zamiast się leczyć, to pije piwo pod sklepem.

     – Oczywiście poważniej traktujemy informacje podpisane imieniem i nazwiskiem, anonimy już trudniej zweryfikować, ponieważ często są mało wiarygodne i pochodzą na przykład od złośliwych sąsiadów lub też od konkurencji w przypadku przedsiębiorców. Robimy po prostu ich dokładny przesiew, ale prawdą jest, że korzystamy z nich przy czynnościach kontrolnych – mówi Dariusz Kowalczyk, rzecznik prasowy sądeckiego ZUS.

     Chociaż Zakład Ubezpieczeń Społecznych ma swoich inspektorów, którzy sprawdzają czy ktoś mimo zwolnienia lekarskiego nie dorabia sobie „na boku”, to, jak przyznaje rzecznik, często wyręczają ich w tym pracodawcy lub nawet współpracownicy delikwentów.

     – Firmy sprawdzają pracownika, a potem nas o tym zawiadamiają. To zgodne z prawem: przedsiębiorca może sobie wybrać spośród zatrudnionych dwie osoby, które osobiście sprawdzą, co dzieje się tak naprawdę z oficjalnie chorym – dodaje Kowalczyk.

     Chociaż Polacy nie lubią mówić publicznie o swoich o zarobkach to paradoksalnie bardzo dobrze orientują się w dochodach sąsiadów i znajomych. Wiedzą to też w Urzędzie Skarbowym w Nowym Sączu.

     – Dostajemy donosy, i to różnego typu. Jedna bardzo poważne, inne wywołują uśmiech lub zażenowanie albo zmieszanie, bo czasem poruszane są tam bardzo osobiste sprawy. Każdy z nich, podpisany, czy też anonimowy, jest skrupulatnie weryfikowany, nie wyrzucamy donosów do kosza. Nie chciałabym jednak mówić o tym, jak bardzo są one efektywne i ile dzięki nim odzyskujemy należności – mówi Beata Orzeł-Ligęza, naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Sączu. – W każdym przypadku, gdy tylko znamy autora donosu, informujemy go, że jego list do nas trafił i został potraktowany, jak każde inne urzędowe pismo. Potem już jednak o wynikach naszego dalszego dochodzenia ta osoba nie jest informowana. Nie chcemy, by osoba, na którą doniesiono dowiedziała się o tym. To nasza tajemnica – zaznacza pani naczelnik.

       Urzędnicy, z którymi rozmawialiśmy, wskazują też na ciekawe zjawisko: odkąd upowszechnił się internet, to liczba donosów wzrosła. – To medium daje poczucie anonimowości, nie trzeba chyłkiem podrzucać listu w sekretariacie albo na poczcie – tłumaczy doświadczony inspektor w jednym z sądeckich urzędów.
Korzyści są jednak wymierne: kontrolerzy ZUS w całej Polsce przyłapali w ciągu roku ponad 38 tysięcy osób, które przebywały na zwolnieniu lekarskim, a jak się okazało, były zdrowe. Kwota cofniętych im świadczeń sięgnęła ponad 150 mln zł.  

~Zeus 2013-02-18 21:23:04

"kontr. ZUS w całej Polsce przyłapali w ciągu roku ponad 38 tyś.osób, które przebywały na zw.lekarskim, a jak się okazało, były zdrowe. Kwota cofniętych im świadczeń sięgnęła ponad 150 mln zł" a w Nowym Sączu w tamtym roku odzyskano 25 tysięcy złotych z tego co czytałem, czy to prawda? panie Kowalczyk? 

lepszynowysacz.wordpress.com 2013-02-18

ciekawe ilu urzędników donosi na innych urzędników?  bo nie może byćc tak, że brać urzędnicza to same etyczne tytany pracy. Czyżby tam panowala zmowa dobrobytu (nikt nie poruszy piramidy by nic samemu nie stracić)? 

danny 2013-02-18 13:04:47

Czy dziwi mnie to, że w najbardziej rozmodlonym regionie Polski kwitnie donosicielstwo i chęć utopienia bliżniego w łyżce wody za wszelką cenę z zawiści ? Nie, wcale mnie to nie dziwi. Obłuda i zakłamanie zawsze towarzyszyła takim ludziom. 

~frack 2013-02-18 10:48:11

SądeczaninPatryjot pisze w czterech egzemplarzach przez kalkę i wysyla po jednej kopii do każdego urzędu, tak na wszelki wypadek, zeby wszyscy byli doinformowani.

 

Małe państwo - duża demokracja, duże państwo - żadna demokracja

Kiedy Polska będzie Polską? 

     „Jestem świadomy swojej odpowiedzialności politycznej” – powiedział premier Petr Nenczas po korupcyjnym skandalu jaki wybuchł u naszych południowych sąsiadów, po czym dodał: „Żadna funkcja polityczna nie jest dożywotnia” i… zapowiedział podanie się do dymisji. Najpierw co prawda próbował owijać w bawełnę i obracać kota ogonem twierdząc, że żadnej winy nie ponosi, ma poparcie większości swojej partii i „nie ma zamiaru zastanawiać się nad rezygnacją”, ale szybko zmienił zdanie kiedy jedną z aresztowanych okazała się szefowa jego biura, Jana Nagyova, według czeskich bulwarówek pełniąca również funkcję osobistej kochanki.

     Afera światło dzienne ujrzała w sobotę, kiedy to ostrawski sąd wydał nakaz aresztowania pięciu najbliższych współpracowników premiera, którym zarzuca korupcję i nadużycie władzy – Nagyova miała „załatwić” trzem posłom do czeskiego parlamentu (Petrowi Tluchorzowi, Ivanowi Fuksy, Markowi Sznajdrowi) intratne stanowiska w radach nadzorczych państwowych spółek pod warunkiem, że ci zrzekną się mandatu przed ubiegłorocznym głosowaniem nad reformą podatkową, co uchroniło rządzącą partię przed utratą większości parlamentarnej (wymienieni deputowani byli reformie przeciwni). Pozostali aresztowani to wymienieni już Petr Tluchorz i Ivan Fuksa, oraz Ondrej Palenik (były szef wywiadu) i Roman Boczek (były wiceminister rolnictwa). Na Paleniku i Nagyovej oprócz zarzutu korupcji ciąży jeszcze oskarżenie o wykorzystanie wywiadu wojskowego do śledzenia żony premiera, Radki, celem jej zdyskredytowania – czyli, mówiąc wprost, służby szukały na nią haków, co zlecić miała właśnie Nagyova (stąd podejrzenie, że łączy ją z premierem coś więcej, niż tylko praca).

Tymczasem w Polsce:

     Posłanka, którą przyłapano na wzięciu łapówy okazuje się być niewinną, bo wysoki sąd uznał, że służby nie mogą stosować prowokacji…

     Minister baluje w drogim klubie z biznesmenami obsługującymi rządowe kontrakty…

     Pani minister defrauduje sześć milionów dofinansowując komercyjny koncert…

     Rzecznik rządu spotyka się pod śmietnikiem z właścicielem gazety, który informuje go o zdobytych przez zatrudnionego w niej dziennikarza informacjach dla tegoż rządu niekorzystnych, co skutkuje wywaleniem dziennikarza z roboty…

     Krewni i znajomi królika dostają posady w rządowych agencjach i państwowych spółkach…

     Ministrowie i marszałkowie przyznają sobie gigantyczne premie z publicznych pieniędzy „bo im się należy”…

     Prominentny poseł partii rządzącej ogłasza w telewizji, że milion osób, które podpisały się pod wnioskiem o referendum to nie naród…

     Z ministerstwa finansów wyciekają dane podatników…

     Przychylne rządowi media otrzymują od tegoż gigantyczne kontrakty reklamowe…

     Służby na potęgę inwigilują obywateli i nękają obywateli organizujących antyrządowe protesty…

     Prokuratury, skarbówki i sądy traktują ludzi, którym udało się odnieść sukces jak potencjalnych przestępców pozbawiając ich dorobku całego życia…

     Posłowie partii opozycyjnej planują w Sejmie Rzeczypospolitej zorganizować urodzinową fetę komunistycznemu zbrodniarzowi…

     Minister w rządzie przyjmuje patronat nad paradą dewiantów…

     A premier z uśmiechem na twarzy mówi, że nic się nie stało. Wymiar sprawiedliwości kolejno umarza postępowania. Usłużni dziennikarze wylewają tony wazeliny przeprowadzając wywiady z członkami rządu i oskarżają swoich mniej usłużnych kolegów po fachu o branie kasy od partii opozycyjnej… i tak dalej, i w ten deseń.

     Ile jeszcze wody musi upłynąć w Wiśle, Odrze i Bugu by w dużym, środkowoeuropejskim kraju aspirującym do europejskiej elity standardy sprawowania władzy choć trochę zbliżyły się do tych, jakie prezentuje jego mały sąsiad? Ile jeszcze czasu minie zanim sprzedajni włodarze wszystkich szczebli, którzy swoje stanowiska traktują jak prywatne poletka i sposób na ustawienie się wylądują tam, gdzie ich miejsce – w mamrze? Kiedy wreszcie medialne gwiazdy, które zamiast informować i patrzeć władzy na ręce bawią się w tejże władzy propagandystów przestaną być autorytetami i wyroczniami? Jak długo jeszcze trwać będzie w moim kraju dziwny ustrój, dla żartu zwany demokracją parlamentarną, a w rzeczywistości będący hybrydą feudalizmu, oligarchii i nie do końca ukatrupionego PeeReLu?

     Podczas jubileuszowej opolskiej gali Jan Pietrzak śpiewał: „Żeby Polska była Polską”, a wraz z nim cały niemal amfiteatr. A ja mam ochotę zapytać: kiedy Polska będzie Polską? Kiedy wreszcie…

 

Napisane przez: Alexander Degrejt

Czeski film o polskiej emeryturze - komentarze

2011-01-14 04:55:13

Mój boże. Jak można tak kłamać, twierdząc, że moja emerytura została obliczona zgodnie z przepisami dwustronnej umowy pomiędzy RP i CSSR, przepisami unijnymi i polskimi. Dowodem nieprawdy m.in. jest wyliczenie podstawy wymiaru z niepełnego roku kalendarzowego ubezp. w Polsce i 7 lat składkowych i nieskładkowych w Czechach, czyli dwa razy z jednego okresu i z tego samego okresu dwa razy zastosowano zasadę "pro rata temporis". M. F.

2011-01-14 06:58:14

Witam serdecznie wszystkich czytelników "Dziennika Polskiego". Powyższy artykuł pragnę uzupełnić faktami, powołując się tylko na przepisy ustawy o emeryturach z FUS z 17.12.1998 r. Pierwsza niezgodność: wyliczenie podstawy wymiaru z 2 m-cy i 17 dni (sprzeczne z art. 17 ust. 2 "Nie ustala się podstawy wymiaru emerytury, jeżeli ubezp. nie pozostawał w ubezp. co najmniej przez 1 rok kalendarzowy"). Druga niezgodność: art. 15 ust. 4(2) "Nie można porównywać wysokości wynagr. osiągniętego przez niepełny rok kalendarzowy do rocznej kwoty przeciętnego wynagr. w danym roku", co ZUS uczynił w moim przypadku. Trzecia niezgodność: Po zaliczonych przez ZUS ponad 32 lat pracy przyznano mi minimalną emeryturę (sprzeczne z art. 87 ust. 1 "Minimalna emerytura przysługuje osobie, która ukończyła 60 lat - kobiety i posiada minimalny staż ubezp. 20 lat). Czwarta niezgodność: przeliczając moją emeryturę, ZUS powołał się na art. 86 ust. 1, który odsyła do art. 56 o okresach pracy w gosp. rolnym i do art. 73 dot. rent rodzinnych. Powołał się też na art. 85 ust. 5 dot. osób zamieszkałych w Polsce a nie za granicą. Sam art. 85 dot. najniższych rent z tyt. niezdolności do pracy i rent rodzinnych. Artykuły te z moją osobą nie mają nic wspólnego. Dziękuję za uwagę. M. F.

 

2011-01-14 11:47:48

Witam ponownie. Kontynuuję wyliczanie omijania przepisów tylko polskich przez ZUS. Piąta niezgodność: wydanie z urzędu decyzji przeliczającej osobie mającej już ustalone prawo do emerytury (sprzeczne z art. 46 ust. 1). Szósta niezgodność: art. 18 ust. 3 "Jeżeli w ciągu 20 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę, zainteresowany nie był ubezp. w Polsce, podstawę wymiaru emerytury stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezp. w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio ROK, w którym zainteresowany przystąpił po raz pierwszy do ubezp. za granicą". Do ubezp. za granicą po raz pierwszy przystąpiłam w 1986 r. (kontynuacja zatrudnienia). O przyznanie emerytury wystąpiłam w 2006 r., co znaczy w moim przypadku, że dwudziestolecie poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zgłosiłam wniosek o emeryturę, to lata 1986 - 2005. Zgodnie z tym art. emeryturę powinnam mieć wyliczoną z lat 1976 - 1985, tj. z wynagrodzenia z okresu kolejnych 10 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym przystąpiłam po raz pierwszy do ubezp. za granicą. Siódma niezgodność: art. 18 ust. 2 (Ustawa z 20.04.2004 r. wprowadzająca zmiany do ustawy z 17.12.1998 r.) - "Jeżeli okres kolejnych 10 lat kalendarzowych obejmuje również ubezp. za granicą, podstawę wymiaru ustala się z okresu faktycznego pozostawania w ubezp. społ. w Polsce". Przy zastosowaniu tego art., po odliczeniu 9 pełnych lat kalendarzowych w Czechach, w moim przypadku okres faktyczny pozostawania w ubezp. w Polsce, to lata 1969 - 1985, co znaczy, że zgodnie z tym i powyższym artykułem, mam prawo na uczciwie obliczoną polską emeryturę. Były to tylko niektóre złamane polskie przepisy, ale myślę, że i tak jest ich więcej niż dosyć. W tym miejscu miałabym się jeszcze powołać na Konstytucję RP, uważam, że nie muszę. Dziękuję  M. F.

 

2011-01-17 12:44:39 

Odnośnie wypowiedzi p. Rębilas, że przeliczenia emerytury dokonano zgodnie m.in. z przepisami dwustronnej umowy między RP i CSSR i to z zastosowaniem korzystniejszego wskaźnika podst. wymiaru ustalonego przez stronę czeską. To nie jest prawda. ZUS stosując WSKAZNIK WALORYZACJI (nie średni wskaźnik rocznego wynagr.) w 2006 r. w Czechach, obliczył wskaźnik podst. wymiaru, a to tylko za 1 rok, i jak pisze p. Rębilas w piśmie do mnie, na podst. wynagr. osiągniętego w 2006 r., nie podając z jakiej kwoty. Nie wiem, czy z emerytury, którą ZUS mi przyznał od 01.01.2006 r., czy z tego, że w tym roku byłam zarejestrowana w Urz. Zatr. w Czechach i nie pobierałam ani zasiłku dla bezrobotnych. Poza tym porównania takiego ZUS miał dokonać przed przyznaniem mi emerytury i to z lat przepracowanych w Czechach, a nie z 1 roku, w którym pobierałam emeryturę i nie ze wskaźnikiem waloryzacji, ale ze średnim wskaźnikiem rocznego wynagrodzenia. Już pisałam, że ZUS przyznał mi minimalną emeryturę niezgodnie z polskimi przepisami. Jest to też niezgodne z art. 14 ust. 2 dwustronnej umowy między RP i CSSR, który brzmi: "Przepisy o min. wysokości emerytury nie mają zastosowania do emerytur częściowych na podst. nin. umowy" i sprzeczne z rozporządzeniem nr 1408/71 EWG (orzeczenie nr C-122/84), w którym się podkreśla, że min. emerytura nie jest świadczeniem zabezp. społ. ani też nie jest jednym z ryzyk wyszczególnionych w art. 4(1) tego rozporządzenia. Min. emerytura to świadczenie socjalne (orzeczenie nr C-249/83), które gwarantuje minimum środków egzystencji m.in. osobom zamieszkałym w Polsce, a nie za granicą. A tą zusowsko-minimalną emeryturę podzielono jeszcze przez 213 m-cy okresu ubezp. w Polsce, zaliczonego mi przez ZUS, co jest absolutną paranoją. Umowy międzynarodowe zakładają równość nie tylko przy zliczaniu okresów zatr. przy ustalaniu prawa do emerytury, ale i przy obliczaniu jej wysokości na podstawie składek pozostawionych w kraju. ZUS obliczył moją emeryturę dodatkowo niezgodnie z art. 12(9)(11) ust. 1 rozp. 1408/71 EWG, który mówi: "... nie można przyznać ani zachować prawa do kilku świadczeń tego samego rodzaju za ten sam okres ubezp. obowiązkowego", co ZUS zrobił w moim przypadku. M. F.

 

2011-01-22 18:16:40

ZŁO TRIUMFUJE, A UCZCIWI MILCZA I NIC NIE ROBIA. M. F.

2011-01-25 16:45:43

Niektóre tylko pytania, na które półtora roku oczekuję odpowiedzi, do chwili obecnej bez rezultatu. Pytania te są kierowane: do naczelnika Dep. Rent Zagr. - p. T. Szablińskiego, do naczelnik Wydz. Realizacji Umów Międzynarodowych I w Nowym Sączu - p. B. Rębilas, do MPiPS - Dep. Koordynacji Systemów Zabezp. Społ. - p. M. Spławiec, do MPiPS - Dep. Ubezp. Społ. - p. C. Gromadzkiego, do centrali ZUS - p. W. Andrusiewicza, do specjalistów ds. ubezp. z portali: ZUS Wałbrzych, info MPiPS, ZUS centrala W-wa i portal emerytalny:

1. na podstawie, których przepisów ZUS wyliczył moją emeryturę z 2 m-cy i 17 dni, jednocześnie zaliczając mi pełnych 17 lat kalendarzowych ubezp. w Polsce?,

2. na podstawie, których przepisów ZUS wynagrodzenie z 2 m-cy i 17 dni porównał do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia za dany rok?,

3. na podstawie, których przepisów ZUS wskaźnik wysokości podst. wymiaru, obliczony jak w powyższych p. 1 i 2, podzielił przez 7 lat składkowych i nieskładkowych za granicą?,

4. na podstawie, których przepisów ZUS mi przyznał emeryturę minimalną po uwzględnieniu pełnych 17 lat kalendarzowyh ubezp. w Polsce?,

5. na podstawie, których przepisów ZUS tą minimalną emeryturę ustalił wg proporcji 213 m-cy pracy w Polsce do 390 m-cy pracy łącznej, skoro wskaźnik podst. wymiaru obliczył jak w p. 1, 2 i 3?,

6. na podstawie, których przepisów ZUS uznał, że minimalna emerytura jest jedną z dziedzin zabezpieczenia społecznego wymienionych w art. 4(1) rozporządzenia 1408/71 EWG?

7. Z których lat powinnam mieć obliczoną pokską emeryturę, po zaliczeniu przez ZUS 17 pełnych kalendarzowych lat, a po przepracowaniu w Polsce okresu od 29.05.1968 r. do 17.03.1986 r. oraz po przepracowaniu za granicą okresu: od 28.04.1986 do 30.06.1995 r. i od 01.01.1997 do 30.09.1998 r. W 2006 r. ZUS przyznał mi wcześniejszą emeryturę?  M. F.

2011-02-02 15:36:59

Otrzymałam pismo z dnia 24.01.2011 r. od naczelnika Dep. Rent Zagr. - p. T. Szablińskiego, adresowane do naczelnik WRUM I w Nowym Sączu - pani B. Rębilas, o treści: "W nawiązaniu do rozmowy telefonicznej Dep. Rent Zagr. przekazuje w załączeniu, zgodnie z właściwością, korespondencję e-mail z dnia 23.01.2011 r. (chodzi o odpowiedzi na pytania w poniższym komentarzu) pani M. F. z prośbą o udzielenie odpowiedzi bezpośrednio zainteresowanej". Wszyscy, których prosiłam o pomoc w mojej sprawie albo chociażby odpowiedź na moje pytania, odsyłali mnie do Dep. Rent Zagr. z adnotacją w stylu "zgodnie z właściwością". Okazuje się, że osoba, która "zgodnie z właściwością" jest zobowiązana, jak przepisami, tak i kompetencjami oraz zgodnie ze swoją wiedzą, mi pomóc i odpowiedzieć na zadane pytania, jako osoba bezstronna i mająca nadzór nad podrzędnymi jednostkami oraz osoba, która odpowiada na pytania na różnych portalach, naraz nie zna przepisy i nie jest w stanie odpowiedzieć na moje pytania. Pan naczelnik odsyła mnie do osoby, której zawdzięczam półtoraroczny terror psychiczny, utratę emerytury i zdrowia oraz pełne garście kłamstw, które będzie kontynuować. M. F.

Czeski film o polskiej emeryturze - reportaż

Dziennik reporterów 

     32 lata pracy: 17 w Polsce, reszta w Czechach. M. F. od półtora roku walczy o przyznanie odpowiedniej - w jej opinii - emerytury. Na razie jest to niecałe 370 zł. Zdaniem urzędników kwota ta została ustalona zgodnie z przepisami.

     - Nie mogę uwierzyć w to, że po przepracowaniu tylu lat w Polsce nie mam prawa do polskiej emerytury tylko dlatego, że mieszkam i pracowałam w innym państwie - żali się kobieta.

     Sześć lat temu, za pośrednictwem czeskiej instytucji emerytalnej, wystąpiła do ZUS-u w Nowym Sączu o przyznanie wcześniejszej emerytury. Z odpowiedzi, która niebawem nadeszła, wynikało, że emerytura została przyznana. Brakowało jednak załącznika, z którego M. F. mogłaby się dowiedzieć, w jaki sposób ZUS obliczył wysokość świadczenia.

     Zgodnie z przepisami, osoby uprawnione do emerytury powinny otrzymać formularz decyzji wraz z wydrukami dotyczącymi stażu pracy oraz dokładnym objaśnieniem, w jaki sposób ZUS ustalił podstawę wymiaru oraz wyliczył świadczenie.

     - Kiedy chciałam skontrolować, czy ZUS odpowiednio obliczył wysokość świadczenia, nie miałam żadnych materiałów. Wróciłam do sprawy półtora roku temu, kiedy otrzymałam czeską emeryturę - opowiada M. F.

***

     Wysłała do ZUS w Nowym Sączu pismo z prośbą o przesłanie brakującego załącznika z wyliczeniami. Ponownie otrzymała decyzję, tym razem z załącznikiem. - Zaczęłam studiować przepisy. Ze zdziwieniem stwierdziłam, że ZUS obliczył mi emeryturę tylko z 2 miesięcy i 17 dni w 1986 r., nie wziął pod uwagę moich zarobków z listopada 1984 roku. A jakby tego było mało, wyliczył mi emeryturę z lat, które nie były najbardziej korzystnym okresem zarobkowym. Za 17 lat pracy w Polsce otrzymałam emeryturę w wysokości 34,10 zł, którą podwyższyli do kwoty najniższej emerytury polskiej, odliczyli od niej okres czeski i została kwota 368,71 zł - denerwuje się pani M.

     Odwołała się do Sądu Okręgowego w Nowym Sączu. Bez efektu. Poprosiła więc Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej o wyjaśnienie, z których lat pracy w Polsce powinna mieć wyliczoną emeryturę. Ministerstwo przesłało dokumenty do Departamentu Rent Zagranicznych w warszawskim ZUS. Ten odpowiedział, że wszystko jest zgodne z przepisami.

***

     Odsyłana półtora roku od Annasza do Kajfasza pani M. znalazła się, jak mówi, "na granicy załamania psychicznego". Poprosiła o pomoc naszą redakcję. Barbara Rębilas, naczelnik Wydziału Realizacji Umów Międzynarodowych I ZUS w Nowym Sączu, przekonuje, że "Zakład, obliczając emeryturę lub rentę, zawsze stosuje zasadę obliczenia jej zgodnie z przepisami prawa, wybierając dla ubezpieczonego najkorzystniejszy wariant".

     Jej zdaniem pani M. nie przepracowała okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych dla nabycia prawa do wcześniejszej emerytury, czyli 30 lat. Warunek ten spełniła dopiero po uwzględnieniu w stażu okresów zatrudnienia w Czechach. - Dla obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru, który ma znaczący wpływ na obliczenie emerytury, zastosowane zostały zarówno przepisy prawa krajowego, przepisy prawa unijnego o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, jak i przepisy dwustronnej umowy o ubezpieczeniu społecznym - opisuje Barbara Rębilas. W ten sposób wyszło owe 368 złotych z groszami. A i to wyłącznie dzięki temu, że - jak zapewnia naczelniczka - emeryturę obliczono "z zastosowaniem korzystniejszego wskaźnika podstawy wymiaru ustalonego przez stronę czeską".

     Do końca kwietnia 2004 roku wysokość świadczeń emerytalnych dla osób posiadających ubezpieczenie w Polsce i w Czechach obliczano na podstawie polsko-czechosłowackiej Umowy o ubezpieczeniu społecznym z 1948 roku: sumowano okresy ubezpieczenia w obydwu państwach, a instytucje ubezpieczeniowe Polski i Czech wypłacały świadczenia w częściowych wysokościach. W dniu przystąpienia Polski i Czech do Unii Europejskiej, umowę tę zastąpiono przepisami unijnymi o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

     Od 1 kwietnia 2004 roku podstawę prawną ustalania wysokości świadczeń emerytalno-rentowych dla osób mających okresy ubezpieczenia w Polsce i w Czechach stanowią polskie i czeskie przepisy emerytalno-rentowe oraz przepisy Rozporządzeń Parlamentu Europejskiego dotyczących koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Uprawnienia do świadczeń emerytalno-rentowych ustalają instytucje właściwe dla obu państw na podstawie wewnętrznych przepisów. Jeżeli polski okres ubezpieczenia nie wystarcza, aby przyznać świadczenie, łączy się oba okresy ubezpieczenia. Każde państwo wypłaca świadczenie za okres, w którym odprowadzane były składki w danym kraju.

***

     - ZUS wydaje mnóstwo decyzji administracyjnych dotyczących przyznania emerytury czy świadczeń rentowych. Od każdej takiej decyzji przysługuje odwołanie. Wtedy Wydział Pracy Ubezpieczeń Społecznych Sądu weryfikuje decyzję ZUS-u. Wszystko jest skrupulatnie sprawdzane przez naszych specjalistów i biegłych z zakresu ubezpieczeń społecznych, którzy działają niezależnie od ZUS-u - wyjaśnia sędzia Waldemar Żurek, rzecznik Sądu Okręgowego w Krakowie ds. cywilnych.

     Rocznie do krakowskiego sądu wpływa około tysiąca pozwów przeciwko ZUS. Część spraw klienci wygrywają.

  - Błędy przy wydawaniu decyzji przez Zakład zdarzają się sporadycznie. Po ich dostrzeżeniu ZUS naprawia decyzję - zapewnia Wojciech Andrusiewicz z centrali Zakładu w Warszawie. - ZUS nie odpowiada za zmianę prawa. Staramy się natomiast robić wszystko, by nasi klienci jak najpełniej znali swoje prawa i obowiązki.

     M. F. czuje się okradziona, oszukana, dyskryminowana. Jej zdaniem żaden z urzędników nie zainteresował się rzetelnie sprawą, chociaż wysłała cały stos pism i e-maili.

     - Od półtora roku mam problemy zdrowotne spowodowane ciągłym stresem. Czuję się oszukana nie tylko przez ZUS, ale przede wszystkim przez mój własny kraj - mówi rozżalona.

     - Wiele osób po przepracowaniu kilkudziesięciu lat, podczas których do ZUS-u były odprowadzane składki, wciąż żyje poniżej granicy minimum socjalnego - przyznaje Stanisław Zięba (PO), krakowski radny z Komisji Rodziny i Polityki Społecznej.

     A innym wystarczy 15 lat pracy, by dostać 5 tys. złotych emerytury...

Justyna Rychlicka

 

Krzysztof Saczka - dyrektor ZUS-u w Nowym Sączu (4)

-----Původní zpráva-----

From: cz

Sent: Monday, February 11, 2013 10:15 AM

To: saczkak@zus.pl

Subject: E 02243274/05

 

                                                                                                         dnia 11.02.2013 r. 

Czeska Republika

                                                                                     D y r e k t o r

                                                                                     Zakładu Ubezpieczeń

                                                                                     Społecznych

E 02243274/05                                                          Pan Krzysztof Saczka 

                                                                                     ul. Sienkiewicza 77

                                                                                     33-300   NOWY SACZ 

     W załączeniu ponownie przesyłam kopie moich pism: z dnia 05.04.2012 r. i z dnia 15.05.2012 r., które organ rentowy odesłał do Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, ul. Pijarska 14 po upływie kilku miesięcy od daty ich otrzymania, co skutkuje bezwzględną nieważnością (art. 58 § 1 kc) wobec naruszenia art. 83 ust. 7 ustawy o s.u.s. i art. 477⁹ § 2. kpc.

     W piśmie z dnia 17.04.2012 r. organ rentowy przyznał, że wysokość mojej polskiej emerytury decyzją z dnia 13.07.2009 r. została obniżona, a w piśmie do sądu z dnia 21.09.2012 r. przyznał się do błędu. 

     W związku z powyższym oraz wyrokiem SN z dnia 10.09.1999 r. – sygn. akt II UKN 103/99, postanowieniami: SN z dnia 22.06.2004 r. – sygn. akt II UK 404/03, SN z dnia 14.01.1997 r. – sygn. akt II UKN 50/96, SN z dnia 28.02.1997 r. – sygn. akt II UKN 76/96 oraz SN z dnia 09.12.1999 r. – sygn. akt II UKN 694/99 dotyczącymi korzystania przez organy rentowe z prawa pierwszeństwa w stosunku do przepisów kpc i kpa w sprawach zniwelowania swoich błędów powstałych przy obliczaniu emerytur i rent oraz wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28.02.2012 r. a zgodnie z art. 417¹ § 2 kc żądam o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i opartym na prawdziwych ustaleniach faktycznych.

 

W załączeniu:

1. Kopia pisma z dnia 05.04.2012 r.

2. Kopia pisma z dnia 15.05.2012 r.

 

Załącznik nr 1                                                                                                                  

                                                                                                                   dnia 05.04.2012 r.

Czeska Republika

                                                                                     D y r e k t o r

                                                                                     Zakładu Ubezpieczeń

                                                                                     Społecznych

                                                                                     Pan Krzysztof Saczka 

                                                                                     ul. Sienkiewicza 77

                                                                                     33-300   NOWY SACZ 

   

     Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K-5/11 z dnia 28.02.2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 251), na podstawie art. 145a kpa wnoszę o ponowne przeliczenie mojego świadczenia emerytalnego zgodnie z przepisami podanymi przeze mnie poniżej oraz we wcześniejszej korespondencji adresowanej do ZUS-u, m.in. do WRUM I – B. Rębilas z dnia: 23.07.2010 r., 04.05.2011 r., 29.07.2011 r. oraz z dnia 23.03.2011 r. – dyrektor S. Januszewicz, tj. z okresu faktycznego opłacania przeze mnie składek w Polsce na zabezpieczenie mojej starości (okres składkowy w Polsce w pełnych kalendarzowych latach: 1969 – 1985). 

 

U Z A S A D N I E N I E 

     Moje świadczenie emerytalne decyzją z dnia 13.07.2009 r., znak: E 02243274/05 zostało przeliczone z „urzędu” na podstawie tych samych dokumentów, które posłużyły do przyznania i obliczenia mojej emerytury prawomocną decyzją z dnia 24.08.2006 r. 

     Dodatkowo decyzją z dnia 13.07.2009 r. moja emerytura została obliczona z 20-lecia mojej pracy i pobytu w Czeskiej Republice bez udokumentowania ustaleń faktycznych, przyjętych do zmiany prawomocnej decyzji z dnia 24.08.2006 r. Ponieważ moje polskie świadczenie obliczono z okresu składkowego i nieskładkowego w Czeskiej Republice wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł tylko 1,55 %, w związku z czym przyznano mi świadczenie socjalne, co jest w kolizji m.in. z orzeczeniem ETS nr 139/82 oraz z art. 87 ust. 1 ustawy o emeryturach z FUS z dnia 01.03.2004 r., zgodnie z którymi to przepisami świadczenie socjalne przyznaje się osobie mieszkającej w Polsce a nie za granicą. 

      Dalszymi sprzecznościami z prawem w decyzji z dnia 13.07.2009 r. są:   

     1. wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyliczono tylko z 2 miesięcy i 17 dni 1986 r. (przy zaliczeniu przez ZUS 17 pełnych kalendarzowych lat składkowych w Polsce), czyli z roku, który nie jest rokiem kalendarzowym, a w dodatku  należącym do 20-lecia mojego pobytu w Czeskiej Republice, i 7 lat składkowych i nieskładkowych w Czeskiej Republice, co jest niezgodne:  

     a) z przepisem art. 17 ust. 2 znowelizowanej ustawy z dnia 01.03.2004 r., który brzmi: „Nie ustala się podstawy wymiaru świadczenia, jeżeli ubezpieczony nie pozostawał w ubezpieczeniu co najmniej 1 rok kalendarzowy”,

     b) z przepisem art. 18 ust. 2 znowelizowanej ustawy z dnia 01.03.2004 r. o emeryturach z FUS, który ma brzmienie: „Jeżeli okres kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1, obejmuje również ubezpieczenie za granicą, podstawę wymiaru emerytury lub renty ustala się z okresu faktycznego pozostawania w ubezpieczeniu społecznym w Polsce”. 

     c) z art. 48(11) ust. 1 rozporządzenia 1408/71 EWG: „Nie naruszając art. 46 ust. 2, instytucja państwa członkowskiego nie jest zobowiązana do przyznawania świadczeń z tytułu okresów ukończonych z uwzględnieniem stosowanego przez nią ustawodawstwa, które podlegają uwzględnieniu w momecie realizacji ryzyka, jeżeli – długość tych okresów jest krótsza niż jeden rok”,

     d) z art. 14.3. umowy między Republiką Czechosłowacką i Republiką Polską z dnia 05.04.1948 r. „Poprzednich postanowień o dzieleniu świadczeń nie stosuje się, jeżeli w jednym z obu państw nie uzyskano co najmniej 12 policzalnych miesięcy składkowych (52 tygodni składkowych), w tym przypadku nie istnieje prawo do świadczeń z instytucji ubezpieczeniowej tego państwa”,

     e) ustaleniami Rady, zgodnie z którymi podstawę wymiaru świadczenia oblicza się wyłącznie na podstawie okresów ubezpieczenia spełnionych z uwzględnieniem ustawodawstwa danego państwa członkowskiego,

     f) z art. 12(9)(11) ust. 1 rozporządzenia 1408/71 EWG, zgodnie z którym nie można przyznać ani zachować prawa do kilku świadczeń tego samego rodzaju za ten sam okres ubezpieczenia obowiązkowego,

     2. wynagrodzenie tylko z 2 miesięcy i 17 dni 1986 r. podzielono przez roczne przeciętne wynagrodzenie za ten rok w Polsce, co jest niezgodne z art.15 ust. 4(1)(2) ustawy o emeryturach z FUS z dnia 17.12.1998 r.,

     3. przyznanie świadczenia socjalnego (minimalnej emerytury) po zaliczeniu przez ZUS 32 pełnych kalendarzowych lat ubezpieczenia społecznego, co jest niezgodne: 

     a) z art. 14 ust. 2 umowy między RP i CSSR z dnia 05.04.1948 r. o zabezpieczeniu socjalnym: „... Przepisy o minimalnej wysokości świadczenia nie mają zastosowania do świadczeń częściowych na podstawie niniejszej umowy”,

 

     b) z art. 4(1) rozporządzenia 1408/71 EWG, w którym świadczenie socjalne nie jest ujęte jako jedno z ryzyk zabezpieczenia społecznego, 

     c) z art. 46b(11) ust. 3 rozporządzenia 1408/71 EWG: „Przepisów dot. zmniejszenia, zawieszenia lub zniesienia przewidzianych w ustawodawstwie państwa członkowskiego nie stosuje się do świadczeń obliczonych zgodnie z art. 46 ust. 2 (zasada pro rata temporis)”, 

     d) z art. 87 ust. 1 znowelizowanej ustawy o emeryturach z FUS z dnia 01.03.2004 r., zgodnie z którym minimalna emerytura przysługuje kobiecie, która ukończyła 60 lat i posiada minimalny staż ubezpieczeniowy 20 lat, 

     e) z wypowiedzią Jolanty Krasoń – naczelnik wydziału realizacji umów międzynarodowych w oddziale ZUS w Szczecinie – „emeryturę minimalną przyznaje się osobie mieszkającej w Polsce”, 

     5. świadczenie socjalne, które nie należy się osobie mieszkającej za granicą podzielono proporcjonalnie, 

     6. przeliczenie świadczenia z „urzędu” i to na podstawie tych samych dokumentów, które posłużyły do jego przyznania, co jest niezgodne nie tylko z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28.02.2012 r., ale i z wcześniejszymi wyrokami: 

     a) z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 30.01.2008 r. (sygn.  I UK 195/07): „ZUS nie może zmienić prawomocnej decyzji ustalającej prawo do emerytury, jeśli w sprawie nie pojawią się nowe dokumenty lub nie ujawniono nowych, wcześniej nieuwzględnionych, okoliczności”, 

     b) z wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 16.02.2007 r. (sygn. III Aua 1233/05): „ZUS nie może pozbawić zainteresowanego emerytury lub obniżyć jej wysokość na podstawie tych samych dokumentów, które posłużyły mu wcześniej do przyznania świadczenia”, 

     7. w związku z powyższymi punktami świadczenie moje uległo radykalnemu obniżeniu, co jest niezgodne z art. 109 ust. 2 znowelizowanej ustawy o emeryturach z FUS z dnia 01.03.2004 r.: „Jeżeli w wyniku ponownego ustalenia emerytura jest niższa, świadczenie przysługuje w dotychczasowej wysokości”, 

     8. sfałszowanie stanu faktycznego przez urzędników organu rentowego, 

     9. poświadczanie nieprawdy w treści decyzji i załączniku do niej, 

   10. powoływanie się urzędników organu rentowego na przepisy nie mające ze mną nic wspólnego, 

   11. poświadczanie nieprawdy odnośnie wiarygodności dokumentów znajdujących się w moich aktach, 

   12. w decyzji odwołano się na akty prawne bez przytoczenia konkretnych przepisów. 

     W oparciu o powyższe wnoszę jak na wstępie.

 

                                                                      Z poważaniem 

 Załącznik nr 2                                                                                                      

             

                                                                                                                dnia 15.05.2012 r. 

Czeska Republika

                                                                                     D y r e k t o r

                                                                                     Zakładu Ubezpieczeń

                                                                                     Społecznych

                                                                                     Pan Krzysztof Saczka 

                                                                                     ul. Sienkiewicza 77

                                                                                     33-300   NOWY SACZ  

     W odpowiedzi na Pana pismo z dnia 17.04.2012 r., znak: 220050/6120/224327/RUM (tzw. decyzja) po raz kolejny wnoszę o przeliczenie mojego świadczenia emerytalnego zgodnie z przepisami i treścią mojego pisma z dnia 05.04.2012 r., które mi Pan wrócił powyższym pismem. 

     Ponadto informuję:

     1. ZUS, wydając decyzję z dnia 13.07.2009 r., nie przedstawił mi odmiennych okoliczności faktycznych istniejących przed wydaniem prawomocnej decyzji z dnia 24.08.2006 r., które by miały wpływ na moje prawo do świadczenia emerytalnego i jego wysokość. Ponadto decyzja z dnia 24.08.2006 r. nie była przez ZUS uchylona w postępowaniu sądowym, czym ZUS naruszył art. 1 Protokółu nr 1 do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, pozbawiając mnie samowolnie mojego „mienia” w postaci emerytury a skutki swojego wadliwego działania przerzucił na mnie (wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 15.09.2009 r. nr 10373/051), 

 

     2. ZUS nie udowodnił, że wyrok sądowy, który organ rentowy ma w swoim posiadaniu, a na który się powołuje, jest dokumentem, mającym moc prawną, 

     3. W przypadku, gdy wyrok sądowy ma moc prawną: „Organ rentowy, bez względu na istnienie negatywnego orzeczenia sądu, może w razie zmiany okoliczności orzec ponownie i świadczenie przyznać, ewentualnie odmówić, jeśli okazałoby się, że jest ono mniej korzystne dla uprawnionego niż przyznane poprzednio. Wyrok sądu ubezpieczeń społecznych korzysta z powagi rzeczy osądzonej jedynie wówczas, gdy sąd przyznał nim świadczenie. Na zasadzie zachowania praw nabytych nie można go odebrać” – uzasadnienie Beaty Gudowskiej, sędzi SN. W moim przypadku nową okolicznością do naprawienia krzywdy wyrządzonej mnie przez urzędników ZUS-u jest wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28.02.2012 r., sygn. akt K-5/11 oraz fakt, że prawomocną decyzję z dnia 24.08.2006 r. zmieniono decyzją z dnia 13.07.2009 r. na podstawie tych samych dowodów, które posłużyły do przyznania świadczenia, 

     4. „W odniesieniu do stosunków ubezpieczenia społecznego powaga rzeczy osądzonej ma walor szczególny, który ogranicza w istocie jej praktyczne znaczenie. Zasadą rządzącą tymi stosunkami jest możliwość wzruszenia ustaleń stanowiących podstawę prawomocności orzeczeń sądowych poprzez wydanie nowej decyzji przez organ rentowy” - Wyrok SN z 08.07.2005 r., I UK 11/05, Wyrok SN z 16.09.2009 r., I UK 121/09, Wyrok SN z 02.12.2010 r., I UK 180/09, Wyrok SA w Warszawie z 30.10.2008 r., III Aua 729/08,

     5. „Sąd Najwyższy, w składzie 7 sędziów, podjął uchwałę, że odmienna ocena dowodów dołączonych do wniosku o emeryturę, przeprowadzona przez organ rentowy po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej świadczenie, nie jest okolicznością uzasadniającą wszczęcie z urzędu postępowania o ponowne ustalenie prawa do świadczenia na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z 17.12.1998 r. o emeryturach z FUS (uchwała z dnia 05.06.2003 r., sygn. akt III UZP 5/03, OSNP z 2003 r., nr 18, poz. 442). W uchwale tej Sąd Najwyższy podkreślił, że w literaturze i orzecznictwie (uzasadnienie uchwały całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społ. z dnia 20.12.2000 r., sygn. akt III ZP 29/00, OSNP z 2001 r., nr 12., poz. 418) nie nasuwa wątpliwości, iż prawo do świadczenia z ubezpieczenia społecznego powstaje ex lege z momentem spełnienia warunków, z którymi przepisy prawa wiążą jego powstanie. Decyzje organów rentowych mają natomiast jedynie charakter deklaratywny – potwierdzający powstanie warunków koniecznych do nabycia prawa do świadczenia. Z tego wynika, że prawo do świadczeń powstaje i istnieje niezależnie od decyzji organu rentowego. Z kolei, podstawę ponownego ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości może stanowić również okoliczność, że decyzja wydana została w wyniku uchybień organu rentowego. Trybunał Konstytucyjny jeszcze przed wejściem w życie Konstytucji z 1997 r. wyrażał stanowisko, że zasadą ochrony praw nabytych, jedną z zasad szczegółowych zasady zaufania do państwa i stanowionego prawa, objęte są nie tylko prawa nabyte in abstracto  zgodnie z ustawą przed zgłoszeniem wniosku o ich przyznanie, ale także prawa nabyte w drodze skonkretyzowanej decyzji (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.02.1992 r. w sprawie o sygn. K 14/91). Sąd Najwyższy wskazał również, że nie ma uzasadnienia pogląd, iż „możliwa jest, z powołaniem się na art. 114 ustawy, zmiana decyzji organu rentowego przyznającej prawo do świadczenia jedynie dlatego, że obecnie inaczej ocenia się materiał dowodowy zebrany w poprzednim postępowaniu” -  pismo z-cy Prokuratora Generalnego, R. Hernanda, z dnia 26.07.2011 r. ,

     6. „Z orzecznictwa sądów administracyjnych dotyczącego postępowania administracyjnego wynika brak możliwości wznowienia postępowania tylko na podstawie zmienionej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów” – z pisma Rzecznika Praw Obywatelskich Ireny Lipowicz.

     7. „ZUS ma obowiązek uwzględnić wyrok Trybunału Konstytucyjnego, wydając ponownie decyzję” – mówi Bartłomiej Raczkowski, adwokat z kancelarii Raczkowski i Wspólnicy.    

     W związku z powyższym w załączeniu przesyłam kopię mojego pisma z dnia 05.04.2012 r. i wnoszę jak na wstępie.